धाव मर्यादित असते, पण दौड अविरत अखंड असते...



नेहा जाधव 

देवीची नवरात्र जवळ आली. घटस्थापना दिवशी देवीचे घट घरोघरी बसणार आणि मंडळात रासदांडिया खेळला जाणार. दांडिया, गरबा खेळणे वाईट नाही. पण समर्थ रामदास स्वामी म्हणतात, की 'जाऊ नये तेथेची जावे, पंरतु विवेकासहित! आपण देवाकडे मागताना आयुष्यात सर्वकाही मागतो. घर दे, गाडी दे, पैसे दे असे आपल्याला हवे ते सर्वकाही. आपल्या दुःखापासून सुरू होणारी यादी, आपण सुखी संसारापर्यंत नेऊन ठेवतो. पण, आपण कधी देशाचा उध्वस्त झालेला संसार पुन्हा प्रस्थापित करण्यासाठी मागणे मागितले आहे का?? नाही. कारण ते मागणं मागण्यासाठी देशा-धर्मावर प्रेम असावे लागते. हे मागणे ज्यांनी मागितले, त्या देवासमान व्यक्ती म्हणजे आई जिजामाता, छत्रपती शिवाजी महाराज, धर्मवीर छत्रपती संभाजी महाराज यांच्या अंतःकरणाची पिढी तयार होणे हि काळाची गरज आहे. आणि ते अंतःकरण, ती जागा, ती जाणीव आणि आपला विवेक जागवणारा उपक्रम म्हणजे 'श्री दुर्गामाता दौड'. 




श्री शिवछत्रपतींच्या जन्माआधी देशावर पारतंत्र्याचा अंधःकार दर दिवशी अति दाट होत चालला होता. परंतु हिंदु क्षुद्र होऊन ते लाचार जीवन पत्कारत होता. अशा अन्यायी,अत्याचारी काळात शिवबा पोटी असताना, प्रतिवर्षा प्रमाणे जिजामातेने नवरात्रीत घट बसवले. त्यात त्यांनी आपल्या संसारासाठी नव्हे, भोसले घराण्यासाठी नव्हे, तर कन्याकुमारी ते काश्मीर, ब्रम्हदेश ते बलुचिस्तान पसरलेला भारतमातेचा उध्वस्त झालेला संसार दुरुस्त करण्यासाठी आशीर्वाद दे हे मागणे मागितले. हे मागणे स्वतः साठी नसुन समस्त हिंदु समाजासाठी होते. आणि त्याचे फळ म्हणजे सातशे वर्षाच्या पारंतत्र्यात असलेल्या भीषण काळरात्री श्री शिवनेरीवर श्री शिवछत्रपतींच्या रुपाने पुण्यश्लोक जिजाऊंच्या पोटी जन्माला आले. म्हणुन जी दौड करायची त्यात देवीकडे मागितलेल हे मागणं म्हणजे स्वतःचा संसार आणि घरादारासाठी न मागता देशाचा उद्धस्त झालेला संसार पुर्नप्रस्थापित होण्यासाठी मागण मागयचे. 


मग 'दौड' हेच नाव का? 

आ. संभाजीराव भिडे गुरुजी यांनी 'श्री दुर्गामाता दौड' या उपक्रमाची सुरुवात केली. भिडे गुरुजींचे आचरण, शब्द, त्याग या प्रत्येकात एकच स्वप्न, ध्यास दडले आहे. ते म्हणजे हिंदुस्थानचा संबंध हिंदू तरुण हा अखंड देशा-धर्मासाठी लढला पाहिजे, झगडला पाहिजे आणि दौडला पाहिजे. धावणे हा किती सोपा शब्द आहे. आपण सहज एखाद्या लहान बाळाला म्हणतो धाव. तो आपलं सांगून ऐकतो आणि धावतो. पण एखाद्या लहान काय मोठ्या व्यक्तीला म्हंटले की दौड. तर तो खरंच दौडेल का? तर अजिबात नाही. कारण दौड ही धावण्याइतकी साधीसुधी गोष्ट नाही. माणूस धावतो तो मर्यादित काळापर्यंतच पण जर दौडायचे असेल तर अखंड आयुष्य खर्ची करावं लागतं. छत्रपती शिवाजी महाराज आणि छत्रपती संभाजी महाराज अखंड आयुष्यात अविरत लढले, झगडले आणि दौडले. महिषासुरमर्दिनीचा आशीर्वाद लाभून शिवरायांनी आणि शंभूराजांनी घर,दार, संपत्ती सर्वांचा त्याग करून हिंदवी स्वराज्य उभारले.

विश्वाच्या संघर्षात भारताला हिंदुस्थान म्हणून राहण्यासाठी अजिंक्य भूदल, अजिंक्य नौदल, अजिंक्य वायुदल यांच्या इतकीच, देशाधर्मासाठी जगावे आणि हसत हसत मरावे ही अक्षुण्ण निरंतर वर्धिष्णू प्रेरणा देणारे, हिंदवी स्वराज्याचे सुवर्ण सिंहासन पुनर्संस्थापित करणे अत्यंत अत्यावश्यक आहे. सुवर्ण सिंहासनाचे महत्व जाणून घेण्यासाठी ‘अधिक माहिती’ वर क्लिक करा.


आज भ्रष्टाचार, राजकारण, बलात्कार, पाकिस्तान, चीन असे अनेक शत्रू आपल्यासमोर आहेत. त्याविरुद्ध लढण्यासाठी आपण आपल्या आयुष्यात दौडले पाहिजे. म्हणून ही श्री दुर्गामाता दौड. पहाटे उठायचं आणि दौडत जाऊन देवीपुढे पदर पसरायचा आणि मागण मागायचं. आज देशावर आलेले संकट दूर करण्यासाठी ताकद दे...उद्या जरी सीमेवरील जवानांनी हाक मारली तरी आम्ही हातात तलवार घेऊन शत्रूचा विनाश करायला तयार असू. छत्रपती उभ्या आयुष्यात लढले, झगडले आणि दौडले ते अंतःकरण आमच्यात येऊदे. समोर स्त्री ही माझी आईच आहे, अंगावर बलात्कारासाठी आलेले हात हे मला छाटताच आले पाहिजे, मला शत्रू कोण मित्र कोण ओळ्खताच आला पाहिजे, छत्रपतींनी जशी अविरत- अखंड प्रामाणिक देशाची सेवा केली; उद्या मी नेता झाल्यावर माझ्या अंगीही तोच भाव आणि कृती आलीच पाहिजे. हे इतकं सगळं अंगी बळ आणणारी हि दौड आहे म्हणून ही दौड सोपी नव्हे. जेव्हा दौड सुरू होते त्यानंतर पायाला झालेल्या वेदना शिवछत्रपतींच्या त्यागाची ओळख आणि आपल्या अस्तित्वाची जाणीव करून देतात. म्हणून आदरणीय संभाजीराव भिडे गुरुजी म्हणतात; जिथे जिथे सूर्य उगवतो, तिथे तिथे 'दुर्गामाता दौड' झालीच पाहिजे.

- नेहा जाधव



Post a Comment

0 Comments